week 37: Cappersopleiding in Teletubbieland

Ik ben vorige week begonnen met mijn nieuwe baan. Ik ga aan de slag bij Capgemini. Op dit moment geven ze me een cursus programmeren. Iemand die bij Capgemini (Cap in de volksmond) werkt is een Capper. Hence Cappersopleiding. Ik leer mijn collega's hopelijk dinsdag kennen, maar kan nu dus nog weinig zeggen over het werk dat ik na de cursus ga krijgen.

Wat ik wel kan zeggen is mijn voorlopige indruk van het bedrijf als totaal. Disclaimer: voorlopig is na 7 dagen.

Prachtig! Capgemini is in mijn ogen eerlijk, duidelijk, elegant, trots en gecontroleerd chaotisch. Het is dan ook een Frans bedrijf (ooit een niet-trotse Fransoos gezien? Of een Frans restaurant waar het voedsel lang van te voren al klaar was?) Ik voel me nu al blij om Capper te zijn. En dat komt omdat ik andere mensen blij zie zijn. Tevreden werknemers, mensen die elkaar aankijken als ze elkaar tegenkomen in de gang. Die naar iedereen knikken en glimlachen, ongeacht functie. Hoffelijk, dat was ik nog vergeten, nog zo'n franse eigenschap. En ik voel me er helemaal thuis: een beetje extra trots kan ik nog wel gebruiken, en mijn manieren kunnen ook stukken beter, dat kan ik zeker leren!

Ik sprak met mijn tante hierover, zij is secretaresse geweest bij Credit Lyonnais, inmiddels onderdeel van Fortis. Ze heeft tijdens die fusie zeer goed de botsing tussen Nederlandse en Franse bedrijfscultuur meegemaakt en kon me waarschuwen voor de valkuilen van de Fransen. Ze zijn soms te trots, dat heet arrogant. Ze zijn stiekem toch gevoelig voor hierarchie (ze vertelde over een mailtje waarin de cc-tjes in de verkeerde volgorde stonden en dit was tegen het zere been van de be-cc-de) en de openheid die er lijkt te zijn is er minder als de dingen slecht gaan. Ik ben gewaarschuwd...

En dan is er nog het gebouw. Prachtig! Het staat er sinds 2 jaar, in Papendorp aan de rand van Utrecht. Vijf of zes gebouwen, op de eerste verdieping verbonden middels de 'plaza' een grote witte hal met zuilen, die de hoofdingang vormt. Eromheen grasheuvels waardoor je die eerste verdieping niet ziet en het losse gebouwen lijken. Het geheel lijkt gejat uit het spel Hotel, de President met uitbreidingen en faciliteiten. Of, zoals het hier door de Cappers genoemd wordt: teletubbieland!